Υποβολή εγκλήσεως από πρόσωπο που διαμένει στην αλλοδαπή δια πληρεξουσίου

Αριθμός 926/2014

Υποβολή εγκλήσεως από πρόσωπο που διαμένει στην αλλοδαπή δια πληρεξουσίου


ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

 Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δήμητρα Παπαντωνοπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βιολέττα Κυτέα, Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά - Εισηγήτρια, Δήμητρα Μπουρνάκα και Χρυσούλα Παρασκευά, Αρεοπαγίτες.

 Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 13 Δεκεμβρίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ιωάννη Σακελλάκου (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ... του .. , κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σταμάτιο Τερεζάκη, για αναίρεση της υπ' αριθ. 29566/2012 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Με πολιτικώς ενάγουσα την υπό εκκαθάριση εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία "......................." (.........................) που εκπροσωπείται νόμιμα και η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωσήφ Μπετούρα.

 Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 1 Νοεμβρίου 2012 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1221/2012.

 Αφού άκουσε

 Τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά
πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκειμένη αίτηση αναιρέσεως.

 ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Κατά το άρθρο 171 παρ. 1 περ. β'του Κ.Ποιν.Δ. απόλυτη ακυρότητα που λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και στον Άρειο Πάγο ακόμη και που ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, προκαλείται αν δεν τηρηθούν οι διατάξεις που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής δίωξης από τον εισαγγελέα. Εξ άλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του του Κ.Ποιν.Δ. λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Τέλος, κατά το άρθρο 50 παρ. 1 και 2 α' του Κ.Ποιν.Δ, κατ' εξαίρεση, στις περιπτώσεις που ορίζονται ρητά στον ποινικό κώδικα ή σε άλλους νόμους, η ποινική δίωξη γίνεται με έγκληση του παθόντος. Αφού υποβληθεί η έγκληση, η ποινική δίωξη προχωρεί όπως και στα εγκλήματα που διώκονται αυτεπαγγέλτως. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 46 και 42 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα, στην παραπάνω  περίπτωση η υποβολή της εγκλήσεως από τον παθόντα που θέλει να ζητήσει τη δίωξη της αξιόποινης πράξης, γίνεται απευθείας στον Εισαγγελέα Πλημ/κών ή και στους άλλους ανακριτικούς  υπαλλήλους είτε από τον ίδιο τον μηνυτή είτε από ειδικό πληρεξούσιο. Το έγγραφο της  πληρεξουσιότητας μπορεί να δοθεί και με απλή έγγραφη δήλωση. Η γνησιότητα της υπογραφής  του εντολέα πρέπει να βεβαιώνεται από οποιαδήποτε δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή ή  δικηγόρο. Το έγγραφο της πληρεξουσιότητας προσαρτάται στην έκθεση για την κατάθεση της  μήνυσης. Με την πληρεξουσιότητα πρέπει να παρέχεται η ειδική εντολή, όπως ο πληρεξούσιος  υποβάλλει έγκληση για ορισμένο έγκλημα το οποίο πρέπει να εξατομικεύεται κατά τρόπο, που να  μην καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητα της πράξεως και τη βούληση του εντολέα για τη  δίωξη του εγκλήματος, που τελέσθηκε σε βάρος του και δεν αρκεί η γενική και αόριστη εντολή να  καταθέσει μήνυση. Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων συνάγεται ότι είναι παραδεκτή η  υποβολή εγκλήσεως προσώπου, που διαμένει στην αλλοδαπή δια συνηγόρου, που έχει σχετική  έγγραφη εντολή, έστω και αν το γνήσιο της υπογραφής του εντολέως βεβαιώνεται από δικηγόρο  του τόπου της κατοικίας του και, κατά συνέπεια, ξένου κράτους, καθόσον η διάταξη του άρθρου  42 του Κ.Ποιν.Δ. δεν διακρίνει μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών αρχών για τη βεβαίωση του  γνήσιου της υπογραφής, αλλά αντίθετα αναφέρεται γενικώς και σαφώς εννοεί και τις δύο (πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για κράτος που ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση). Εξ άλλου, η κατά το  άρθρο 42 παρ. 2β του Κ.Ποιν.Δ. απαίτηση του νόμου, δηλαδή βεβαίωση της γνησιότητας της  υπογραφής του δίδοντος την πληρεξουσιότητα με πράξη της δημόσιας αρχής ή δικηγόρου, δεν  ανάγεται σε συστατικό στοιχείο του τύπου της περί πληρεξουσιότητας δικαιοπραξίας, ο οποίος  παραμένει το ιδιωτικό έγγραφο, αλλά αφορά μόνο στη θέσπιση αποκλειστικού μέσου αποδείξεως  της γνησιότητας της σχετικής δηλώσεως βουλήσεως στην περίπτωση αυτή. Πρέπει δε να ειπωθεί  ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 11 του ΑΚ η δικαιοπραξία είναι έγκυρη ως προς τον τύπο αν είναι  σύμφωνη είτε με το δίκαιο που διέπει το περιεχόμενο της είτε με εκείνο του τόπου που επιχειρείται είτε με το δίκαιο της ιθαγένειας όλων των μερών. Η διάταξη αυτή αφορά και τις μονομερείς δικαιοπραξίες, επομένως και εκείνη με την οποία παρέχεται η εξουσιοδότηση προς αντιπροσώπευση (πληρεξουσιότητα). Περαιτέρω, με τη Σύμβαση της Χάγης που υπογράφηκε στις  5/10/1961 και καταργεί την υποχρέωση επικύρωσης των αλλοδαπών δημοσίων εγγράφων, η  οποία κυρώθηκε με τον Ν. 1497/1984 και έχει την ισχύ που ορίζει η παράγραφος 1 του άρθρου 28  του Συντάγματος, ορίζονται τα ακόλουθα: Με το άρθρο 1 εδ. α' της ως άνω Σύμβασης, ορίζεται  ότι η παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται στα δημόσια έγγραφα που έχουν συνταχθεί στο έδαφος ενός  συμβαλλόμενου Κράτους και πρέπει να προσαχθούν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου  κράτους. Κατά την έννοια της παρούσας Συμβάσεως, ως Δημόσια έγγραφα θεωρούνται: α) τα  έγγραφα που προέρχονται από αρχή ή δημόσιο υπάλληλο δικαιοδοτικού οργάνου του Κράτους, συμπεριλαμβανομένων και των εγγράφων που προέρχονται από την εισαγγελική αρχή, δικαστικό  γραμματέα ή δικαστικό επιμελητή, β) τα διοικητικά έγγραφα, γ) τα συμβολαιογραφικά έγγραφα, και
δ) οι επίσημες βεβαιώσεις, όπως βεβαιώσεις καταχωρήσεως, θεωρήσεις για βέβαιη χρονολογία και  επικυρώσεις υπογραφής που τίθεται σε ιδιωτικό έγγραφο. Με το άρθρο 3 ορίζεται ότι η μόνη  διατύπωση που είναι δυνατόν να απαιτηθεί για να βεβαιωθεί η γνησιότητα της υπογραφής, η  ιδιότητα με την οποία ενήργησε ο υπογράφων το έγγραφο και, ενδεχομένως, η ταυτότητα της  σφραγίδας ή του επισήματος που φέρει το έγγραφο, είναι η επίθεση της επισημειώσεως της  προβλεπομένης στο άρθρο 4, που χορηγείται από την αρμόδια αρχή του Κράτους από το οποίο  προέρχεται το έγγραφο. Η επισημείωση τίθεται στο ίδιο το έγγραφο ή σε πρόσθεμα (άρθρο 4). Από
τις παραπάνω διατάξεις συνάγεται ότι η σφραγίδα της Χάγης χορηγείται σε πρωτότυπα δημόσια έγγραφα ή σε ακριβή αντίγραφα της εκδούσας αρχής τα οποία έχουν ισχύ πρωτοτύπου και όχι επί  ιδιωτικών εγγράφων και κατ' εξαίρεση μόνο επί ιδιωτικών εγγράφων που φέρουν βεβαιώσεις  καταχωρήσεως, θεωρήσεις για βέβαιη χρονολογία και επικυρώσεις υπογραφής, που έχουν τεθεί  από Δημόσια Διοικητική Αρχή, διότι με αυτόν τον τρόπο το ιδιωτικό έγγραφο, ως προς το σκέλος  και μόνο της βεβαιώσεως του γνήσιου της υπογραφής από αρμόδιο διοικητικό υπάλληλο, φέρει την  επίσημη σφραγίδα του Κράτους (αστυνομία κτλ). Σε περίπτωση που το γνήσιο της υπογραφής  βεβαιώνεται από δικηγόρο δεν χρειάζεται σφραγίδα της Χάγης, διότι ο δικηγόρος δεν είναι Δημόσια Διοικητική Αρχή και ούτε σε ειδικές περιπτώσεις εξομειώνεται με αυτή.

 Στην προκειμένη περίπτωση ο αναιρεσείων .......... .... καταδικάστηκε με την προσβαλλόμενη  απόφαση, σε δεύτερο βαθμό, για έκδοση τριών (3) ακάλυπτων επιταγών, κατ' εξακολούθηση, σε  ποινή φυλάκισης δώδεκα (12) μηνών, η οποία ανεστάλη επί τριετία, ενώ με την ίδια απόφαση  επιδικάστηκε χρηματική ικανοποίηση εκ σαράντα τεσσάρων (44) ευρώ, λόγω ηθικής βλάβης, στην  παραστάσα πολιτικώς ενάγουσα εταιρεία με την επωνυμία "................ .................."  (................................), που εδρεύει στο Ρ. του νομού Μάρκε στην Ιταλία. Όπως προκύπτει από  την επιτρεπτή επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας για τον έλεγχο της βασιμότητας του  λόγου αναιρέσεως, η έγκληση της εν λόγω εταιρείας κατά του αναιρεσείοντος- κατηγορουμένου  υποβλήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της στην Ελλάδα Ιωσήφ Μπετούρα, δυνάμει των από  4-5-2007 τριών (3) εξουσιοδοτήσεων, με τις οποίες παρείχετο ειδική εντολή και πληρεξουσιότητα για υποβολή εγκλήσεως για τις συγκεκριμένες τρείς επιταγές για τις οποίες καταδικάστηκε ο  αναιρεσείων, που υπογράφονται από τον ..., μοναδικό διαχειριστή της εταιρείας αυτής, οι οποίες  (εξουσιοδοτήσεις) έφεραν βεβαιώσεις για το γνήσιο της υπογραφής του ανωτέρω εντολέα-διαχειριστή της εταιρείας από τον Τζιουζέπε Φερράρι, δικηγόρο, εγγεγραμμένο στο δικηγορικό σύλλογο MACERATA Ιταλίας.

 Ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου ο αναιρεσείων δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου  επανέφερε την και πρωτοβαθμίως υποβληθείσα ένσταση για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας  στο ακροατήριο (άρθρο 171 παρ. 1β του Κ.Ποιν.Δ), που προκλήθηκε διότι δεν τηρήθηκαν οι  διατάξεις, που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής διώξεως και ειδικότερα, γιατί ασκήθηκε  εναντίον του ποινική δίωξη για το έγκλημα της ακάλυπτης επιταγής κατ' εξακολούθηση, χωρίς οι  από 4-5-2007 τρείς εξουσιοδοτήσεις, 1) να παρέχουν ρητή και ειδική εντολή για άσκηση έγκλησης  για το αδίκημα της έκδοσης των τριών ακάλυπτων επιταγών, και 2) να φέρουν την αναγκαία, προς  πιστοποίηση της γνησιότητας της υπογραφής, της ιδιότητας υπό την οποία ενήργησε ο  υπογράφων και ενδεχομένως της ταυτότητας της σφραγίδας αυτού, επισημείωση της Χάγης
(apostille) του άρθρου 4 του Ν. 1497/1984. Το δικαστήριο απέρριψε την ως άνω προβληθείσα  ένσταση με την ακόλουθη αιτιολογία: "Στις από 4-5-2007 εξουσιοδοτήσεις, ο υπογράφων ...., ως  μοναδικός διαχειριστής της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία ".....", με έδρα την  πόλη Ρ. του νομού Μάρκε Ιταλίας. Έδωσε, ως προκύπτει από το κείμενο των ως άνω  εξουσιοδοτήσεων, ρητή εντολή στον δικηγόρο Αθηνών Ιωσήφ Μπετούρα (ΑΜ ΔΣΑ : 25538), να  προβεί στις ποινικές διαδικασίες κατά του κατηγορουμένου Π. Γ., για τις αναλυτικώς  περιγραφόμενες στις άνω εξουσιοδοτήσεις επιταγές που εξέδωσε ο κατηγορούμενος σε διαταγή της  εταιρείας που εκπροσωπεί. Το γνήσιο δε της υπογραφής του άνω υπογράφοντος, βεβαιώνεται από  τον δικηγόρο Τζιουζέπε Φερράρι, που είναι εγγεγραμμένος στο δικηγορικό σύλλογο Ματσεράτα με αριθμό 414. Συνεπώς, εκ του ανωτέρω περιεχομένου των εξουσιοδοτήσεων, προκύπτει ειδική και  όχι γενική δήλωση πληρεξουσιότητας προς τον άνω δικηγόρο Αθηνών Ιωσήφ Μπετούρα, να υποβάλλει σχετική έγκληση για το αδίκημα της έκδοσης ακάλυπτων επιταγών, σύμφωνα με τα  οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 117 παρ. 1 του ΠΚ, 46 και 42 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ.
Περαιτέρω, ο κατηγορούμενος δεν αμφισβήτησε με την υποβολή συγκεκριμένων στοιχείων ή  εγγράφων, ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου, τόσο την γνησιότητα της υπογραφής του υπογράφοντος ..., όσο και του δικηγόρου Τζιουζέπε Φερράρι, όπως ομοίως, δεν αμφισβήτησε και  την ιδιότητα με την οποία ενήργησαν οι ανωτέρω. Συνεπώς, οι εξουσιοδοτήσεις φέρουν τα  αναγκαία κατά νόμο στοιχεία για την υποβολή νομότυπης έγκλησης κα πρέπει εντεύθεν να  απορριφθούν οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του κατηγορουμένου". Η αιτιολογία αυτή της  απόφασης, με το προαναφερθέν διττό περιεχόμενο, με την οποία το δικαστήριο απέρριψε την  ένσταση του αναιρεσείοντος για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο, που  προκλήθηκε διότι δεν τηρήθηκαν οι διατάξεις που καθορίζουν την κίνηση της ποινικής δίωξης,
είναι η απαιτούμενη από τις ως άνω διατάξεις του Συντάγματος και του Κ.Ποιν.Δ. Ειδικότερα, ορθά  και με πλήρη αιτιολογία το δικαστήριο δέχθηκε ότι νομοτύπως υποβλήθηκε η έγκληση, αφού,  όπως προκύπτει από την σχετική επισκόπηση, η περιεχόμενη στις ως άνω τρείς (3)  εξουσιοδοτήσεις εντολή για υποβολή της έγκλησης είναι ειδική. Σημειωτέον ότι ανάλογη διάταξη με  αυτήν του άρθρου 42 παρ. 2 του Ελληνικού Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, υπάρχει και στον Ιταλικό  Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στο άρθρο 122 αυτού, κατά το οποίο η πληρεξουσιότητα για την  υποβολή μηνύσεως μπορεί να δοθεί από τον εντολέα στον δικηγόρο με ιδιωτικό έγγραφο, εφόσον  ο δικηγόρος βεβαιώνει το γνήσιο της υπογραφής του εντολέως. Εξ άλλου, δεν απαιτείτο, τόσο οι  ως άνω εξουσιοδοτήσεις όσο και το καταστατικό της εγκαλούσας εταιρείας να φέρουν την Σφραγίδα της Χάγης- επισημείωση του άρθρου 4 του Ν. 1497/1984- προς πιστοποίηση του γνήσιου της υπογραφής του εντολέα, αφού, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην αρχή της παρούσας,  η Σφραγίδα αυτή τίθεται επί Δημοσίων εγγράφων και όχι επί ιδιωτικών εγγράφων, και κατ' εξαίρεση  η σφραγίδα αυτή τίθεται στα ιδιωτικά έγγραφα που φέρουν βεβαιώσεις καταχωρήσεως, θεωρήσεις  για βέβαιη χρονολογία και επικυρώσεις υπογραφής που έχουν τεθεί από Δημόσια Διοικητική Αρχή.
Στην προκειμένη περίπτωση συνεπώς, καμία Δημόσια Αρχή δεν είχε αρμοδιότητα να θέσει την  Σφραγίδα της Χάγης επί των ως άνω ιδιωτικών εγγράφων (από 4-5-2007 τριών εξουσιοδοτήσεων),  τα οποία έχουν βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής του εξουσιοδοτούντος από δικηγόρο. Ως εκ  τούτου εφόσον, η προβληθείσα ένσταση κατά το οικείο μέρος της, δεν ήταν νόμιμη, το Εφετείο  δεν είχε υποχρέωση να αιτιολογήσει την απόρριψή του. Επομένως, οι λόγοι αναιρέσεως για έλλειψη  αιτιολογίας εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ.Δ του Κ.Ποιν.Δ. και για υπέρβαση εξουσίας εκ του  άρθρου Η του Κ.Ποιν.Δ., διότι παρά την έλλειψη θέσεως της Σφραγίδας της Χάγης το δικαστήριο  προχώρησε στην εκδίκαση της υπόθεσης και καταδίκασε τον αναιρεσείοντα, είναι αβάσιμοι.

 Κατ' ακολουθίαν, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αναίρεση και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων  στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 του Κ.Ποιν.Δ) και στη δικαστική δαπάνη της παραστάσας  πολιτικώς ενάγουσας (άρθρα 176 και 183 του Κ.Πολ.Δικ).

 ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 Απορρίπτει την από 1-11-2012 αίτηση του .... του .., για αναίρεση της υπ' αριθμ. 29566/2012 απόφασης του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών.

 Και

 Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εκ διακοσίων πενήντα (250) ευρώ και στη  δικαστική δαπάνη της πολιτικώς ενάγουσας εταιρείας με την επωνυμία "......................" εκ  πεντακοσίων (500) ευρώ.

 Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 11 Ιουλίου 2014.

 Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 18 Σεπτεμβρίου
2014.

 Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                      Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


 Ρ.Κ.

Σχόλια